ForumForum: Hoe ga ik om met het lijden op de aarde? Vraag 61: Als wij geen zelf hebben, wat van ons reïncarneert er dan eigenlijk? Forum: mijn dochter heeft de keuze gemaakt uit het leven te stappen. Hoe ga ik daar mee om? Vraag 59: Hoe ga je om met jaloezie. Waar komt dat vandaan? Forum: het zilvervisjesdilemma Vraag 57: Hoe kan ik mededogen hebben met iemand die pathologisch liegt en manipuleert? Vraag 55: Hoe kun je jezelf boeddhistisch profileren op het werk? Vraag 46: Hoe kan ik leren goed om te gaan met heftige pijn? Vraag 45: Hoe ga ik om met cynische mensen? Vraag 42: Hoe ga ik om met mijn angstaanvallen? Vraag 41: Hoe draag ik het boeddhisme uit zonder als een dominee over te komen? Vraag 40: Hoe blijf ik vrijgevig en vriendelijk tegenover mensen die meer willen dan ik kan geven? Vraag 39: Vertroebelen antidepressiva je meditatie? Radiovraag 6: Wordt het niet tijd voor een Boeddhistische Partij? Radiovraag 5: Hoe ga ik om met ergernis over mijn naasten?' Radiovraag 4: Wat zegt het boeddhisme over orgaandonatie? Vraag 38: Wat is egoloosheid volgens het boeddhisme? Radiovraag 3: Hoe kan ik mededogen voelen voor iemand die mij kwaad doet? Radiovraag 2: Hoe kan ik loslaten, maar niet vervallen in onverschilligheid? Radiovraag 1: Hoe neem ik afstand van de eurocrisis? Vraag 37: Loslaten is soms hard werken. Is het dan nog wel loslaten? Vraag 36: Moet je het leven laten gebeuren, of moet je juist actief doelen stellen? Vraag 35: Hoe handel je als boeddhist als vrienden je bedriegen of niet eerlijk tegen je zijn? Vraag 34: Mediteren lukt niet; er warrelt teveel door mijn hoofd. Hoe maak ik mijn geest leeg? Vraag 33: Waar ligt de grens tussen emoties controleren en deze toelaten? Vraag 32: Hoe kan ik een standpunt innemen met een werkelijk leeggemaakte geest ? Vraag 31: Betekent mededogen dat je alles maar moet tolereren? Vraag 30: Hoe kun je als boeddhist het beste met angst omgaan? Vraag 29: Hoe herken je je boeddhistische leraar, en aan welke criteria moet hij/zij voldoen? Vraag 28: Hoe vind ik het vertrouwen om te kiezen voor de dingen die echt belangrijk voor mij zijn? Vraag 27: Hoe kan het boeddhisme mij helpen uit de gevangenis van een laag zelfbeeld en depressie? Vraag 26: Hoe vergeef ik mezelf als ik weet dat ik gefaald heb? Vraag 25: Hoe kan het boeddhisme helpen om van een verslaving af te komen? Vraag 21: Ik kijk als een toeschouwer naar mijn eigen leven. Hoe krijg ik er vat op? Vraag 16: Wat moet je doen als je weet dat je doodgaat? Vraag 13: Hebben we ons karma en de daaruit voortvloeiende pijn uitsluitend aan onszelf te danken? Vraag 11: Hoe vind ik de motivatie en wilskracht in mezelf om mijn doelen te bereiken? Vraag 10: Ik vind het moeilijk om altijd compassievol te zijn. Hoe ga ik daarmee om? Vraag 9: Hoe kan ik op de kritische momenten toch een juiste beslissing maken? Vraag 8: Door te mediteren wordt mijn gevoeligheid groter, maar hoe ontwikkel ik mijn weerbaarheid? Vraag 3: We zijn allen boeddha’s. Wat betekent dat? |
Vraag 10: Ik vind het moeilijk om altijd compassievol te zijn. Hoe ga ik daarmee om? Op 9 juli stond met 49 procent van de stemmen de onderstaande vraag op de eerste plaats van de poll. Hierbij het antwoord van de cybermonnik van deze maand, Maurice Knegtel: De vraag was: Ik vind het moeilijk om altijd compassievol te zijn. Hoe ga ik daarmee om? Heeft u zelf een vraag aan de cybermonnik? Stel deze hier. Het antwoord van Maurice Knegtel: Het is moeilijk om altijd compassievol te zijn. Zoals veel van wat ik doe, wil en moet moeilijk, moeizaam en frustrerend is. Het is een nobel streven om compassievol te zijn. Maar de vraag is, of ik dat kan: compassievol zijn. Is het iets wat ik kan doen of volbrengen? En als ik het kan, compassievol zijn, wat doe ik dan? Ik kan handelen naar mijn ideeën over compassie, of naar wat ik denk dat er in boeddhistische boeken over compassie is geschreven. Maar is handelen naar wat ik denk, vind of wil handelen vanuit compassie? Wat bedoelt het boeddhisme eigenlijk met ‘compassie’? In de Indiase boeddhistische teksten wordt het woord karuna gebruikt. Zoals met veel boeddhistische begrippen het geval is, dekt de Nederlandse vertaling de betekenis van het Sanskriet woord niet. Karuna is niet gemakkelijk te vertalen, omdat de wortel van het woord niet bekend is. Mijn Sanskriet leraar, een Indiër van geboorte en een specialist op het gebied van de iconografie van Avalokitesvara, de verbeelding van karuna, omschreef het eens als volgt: ‘Karuna betreft een zelf, dat is vervuld van alle andere levende wezens, tot overlopen aan toe.’ Sindsdien heb ik geen accuratere omschrijving van dit woord en van het ervaringsfeit dat dit woord aanduidt vernomen. Karuna betreft een zelf dat is vervuld van alle andere levende wezens. Karuna doet zich voor in een fundamentele verbondenheid van mijn bestaan en het leven van alle levende wezens. Als ik echt aanwezig ben, zonder mezelf terug te trekken uit een situatie, zonder een onderscheid te maken tussen ik en jij, binnen en buiten, dan is er die verbondenheid. Wat ik zie, hoor, ruik, proef, aanraak is niet onderscheiden van mijn bestaan. Er is ook geen ‘mijn bestaan’. Er is precies wat er is, dit wat ik nu zie, hoor, voel, proef. Het onbehouwen gedrag van mijn leidinggevende. De jongen die met 241 messteken twee Françaises afslacht. De huid van mijn geliefde. Mijn moeders litanie van zelfbeklag. Het zelf is er vol van, het is vervuld. Het vibreert in al zijn vezels en pulseert door al zijn poriën. Dit is mijn leven. Kan ik dit zijn? Nee, ik ben het al. De ongenode gast is al binnen en zit in mijn beste stoel van mijn beste Malt whisky te nippen, terwijl ik aan de deur tracht te selecteren wie er binnen mag komen en wie buiten blijft. Karuna betreft een zelf, dat is vervuld van alle andere levende wezens, tot overlopen aan toe. Alles beweegt het hart en het beweegt het hart tot handelen. Wat het hart zal doen, is een zaak van het hart, niet van ethische voorschriften, ideeën die ik heb over goed en kwaad handelen, mijn voorkeuren, oordelen, gevoelens of sentimenten. Het zelf is zo vervuld van alle levende wezens, dat het overloopt. Iets gaan zijn gang en het beweegt mij, in een fundamentele verbondenheid met de situatie waarin ik me bevind. Ik word gehandeld door alles wat in een situatie speelt. Dit handelen is niet zonder ik en mijn ideeën, oordelen en sentimenten, maar het is niet door dit ik beperkt. Het ik is instrument. Wat ik doe, kan ik niet bedenken, ik weet het pas wanneer het vervulde zelf is bewogen tot ‘compassie’. En het zou best kunnen zijn, dat deze ‘compassie’ er heel anders uitziet dan wat ik me bij het woord compassie voorstel. Kan ik compassievol zijn? Ik kan compassie zijn en een instrument van compassie. Maar dan zal ik al mijn ideeën over compassie en mijn streven naar compassie moeten laten voor wat het is en me oprecht openen voor wat van buiten lijkt te komen, maar feitelijk al binnen is. Tot overlopen aan toe. |
Boeddhistische Omroep Stichting 2018 |